In het voorjaar vorig jaar ging ik voor het eerst mee op ons prachtig Neerlands klimaatweekend. De opbouw hiernaartoe is voor mij als persoon interessant geweest. Vanaf februari het jaar daarvoor liep ik een halfjaar stage in het Noorden van India. Tijdens deze stage, waarin ik me focuste op het transformeren van afval naar ‘resource’ (= geld, in deze context), had ik genoeg tijd om me te focussen op mijn toekomst. Na langdurig moeizaam gekraak van mijn hersenen begon ik terug in Nederland mijn vaag en brede studie in te kleuren met de minor ‘Climate Change’. Zoals de oa documentairemaker en klimaat gepassioneerde ‘Josh Fox’ in de trailers naar zijn documentaire ‘How to Let Go of the World and Love All The things Climate Can’t Change’ verkondigt: “get active, go out there, and you will make the best friends while doing so”. En dat is precies wat er gebeurde. Dankzij mijn keuze voor deze klimaat minor kwam ik Femke en haar ‘WU’R Going To’ tegen. Zij was bezig met een plan om een grote groep Wageningse studenten in Parijs te krijgen om daar COP21 mee te kunnen maken. Tijdens de werksessies ontmoete Femke en ik dan weer vele anderen, waaronder Emiel en Nine. COP21 in Parijs veranderde uiteindelijk in COP21 in Amsterdam. Na deze lange en intensieve tijd naar Parijs toe waren we zeker teleurgesteld, maar het protest in Amsterdam was niet minder prachtig. Van ‘WU’R Going To’ gingen we door naar ‘Fossil Free Wageningen’ en pinde Suzy ons vast in de Nederlandse Klimaatbeweging. Hier zijn we niet meer van losgekomen.
Een belangrijke reden voor mij om naar het klimaatweekend te gaan was dan ook om meer van dit soort gelijkgestemde mensen te vinden. Mensen met wie je het klimaatgesprek al vanaf een bepaald niveau begint. Het is erg prettig om jezelf te vernieuwen met nieuwe ideeën omdat je op een gemakkelijke manier praat met mensen die dealen met dezelfde breinspinsels. In het normale leven heeft dit gesprek natuurlijk een moeizamere aard, dus dit is ontzettend prettig. Verder vind ik het klimaatweekend interessant omdat hier niet alleen maar gepassioneerde individuen naartoe komen. Groepen, bedrijven en organisaties die druk zijn in en met de verduurzaming van ons kikkerlandje lopen er ook rond. Hier is het leuk mee praten en vanuit professioneel oogpunt ook erg interessant om de connectie mee te zoeken.
Natuurlijk gingen Emiel, Nine, Femke en ik vanuit Wageningen te fiets naar het (niet al te verre) Woudenberg, om daar dit weekend bij te kunnen wonen. Ondertussen zijn we een heuse ‘weer een auto minder’ brigade geworden, waarmee we ook Baarn zullen komen terroriseren. Al dit fietsgeweld heeft mijn prachtige vouwfiets (zie foto) niet veel goeds gedaan, maar met tijd ben ik zo wel een heuse vouwfiets-bouw&repair-specialist geworden: ik sta tot uw dienst. 😉 Ik hoop u allen in Baarn te zien! Groeten, knuffels en een kus. Bruno
De Nederlandse Klimaatbeweging 