Nichol

Green Finger Coal Loadingstation

Vorig jaar kwam ik toevallig online een aankondiging tegen van een weekend. Van de ‘Nederlandse klimaatbeweging’. Een beetje vaag. Het zou plaatsvinden bij Austerlitz, in een gebouw met goedkope slaapgelegenheid, in stapelbedden.   Als ex-Scout sprak mij dat wel aan.  Kennelijk was dit een beetje de low-budget tegenhanger van het Springtij weekend.  Dat Springtij weekend, op Terschelling, is voor de duurzame jetset van Nederland, in combinatie met mensen van de energie bedrijven die ook aan hun duurzame imago willen werken.

 

Ik kreeg zo iets als een nieuwe familie.  Allemaal mensen waar ik niet aan moest uitleggen of, en waarom, en hoeveel ik mij zorgen maak over klimaat verandering.  Het was als een warm bad. Heerlijk. En door die stapelbed-accommodatie waren wij ook dat hele weekend vrij intens met elkaar in contact.  Met muziek, en kampvuur. Veel mensen die actief zijn bij Fossielvrij/350.org, Milieudefensie, Greenpeace, Transition Towns, Friends of the Earth, anti-schaliegas mensen. Maar ook veel mensen als ik, die gewoon uit nieuwsgierigheid kwamen.

 

Sinds dat eerste weekend heb ik persoonlijk best een hele ontwikkeling doorgemaakt. Voorheen deed ik nooit aan demonstraties (op 1 vinger te tellen). Sindsdien ben meegelopen met de Climate Miles van Utrecht naar Parijs. Vervolgens was ik met fossielvrij bij de demonstraties na COP21 in Parijs.  De politie heeft dat tot op het laatste moment verboden, zodat alle mensen gedwongen radicaliseerden: zij moesten bewust kiezen om het gewoon toch te willen doen. Hoewel het uiteindelijk toch legaal was.  In het voorjaar volgde weer een weekend, maar het was inmiddels niet zo’n grote stap om ook mee te gaan naar Ende Gelände. Dat was een enorme blokkade actie van bruinkoolmijnen, spoorverbindingen, en de kolencentrale die erbij hoorde, in Oost Duitsland.  En mijn nieuwe kli-maatjes gingen erheen in wel drie bussen uit Nederland.  Van de zomer pakte ik nog even een dag-event mee van de blokkade bij de kolenhaven in Amsterdam, en net nog een weekend met demonstratie bij het NAM hoofdkantoor in Assen.  Zo ben je van bezorgde burger opeens een enigszins betrokken activist geworden.  En ik heb veel geweldige mensen ontmoet.

 

Ik zie dus uit naar dit (voor mij) derde weekend, volgende week.  Het wordt weer gezellig.

 

Kom je ook?

Advertentie